 |
| Η Κλειώ πετιέται στη θάλασσα |
 |
| Ένα άλμπατρος καταπίνει την Κλειω |
 |
| Η Κλειώ "ξυπνά" στο νησί και αντικρίζει |
 |
| Ο έναστρος ουρανός τη νύχτα και το ακρογιάλι |
Αφού εικονογραφήθηκαν, στιγμές από τη "γέννηση" και τη μέχρι τώρα ζωή της Κλειώς...
Έφτασε η στιγμή της απόφασης...
Φεύγω σήμερα.
Με κομμάτια ξύλου που ξεβράστηκαν στην παραλία, έφτιαξα την «Κούλα», ονομάστηκε έτσι από το "βαρκούλα".
Θα ξεκινήσω ένα ταξίδι, να φωνάξω το μήνυμά μου σε όλο τον κόσμο. Απ' ότι μου είπαν τα άλμπατρος: Ο ταξιδευτής του ονείρου δε χρειάζεται να ξέρει πού πάει. Φτάνει να θέλει να φτάσει...
Έτσι λοιπόν ξεκινώ. Δε χρειάζομαι προμήθειες. Δεν φθείρομαι. Είμαι φτιαγμένη από καπάκια.
Αποχαιρετώ, με μια συγγνώμη, τα άλμπατρος.
Ξέρουν ότι δεν φταίω. Το καταλαβαίνουν.
Με χαιρετούν με χαρούμενες κραυγές.
Ακόμα και το πιο μεγάλο ταξίδι, αρχίζει με ένα βήμα…
Καλό μου ταξίδι.
Κλειώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου