Μια σχολική χρονιά είναι ένα βιβλίο...είναι ένα ταξίδι... είναι μια πορεία... και... είναι ''καταδικασμένο'' να φτάσει σ' ένα προορισμό, σ' ένα τέλος. Όμως έχουμε όλες τις δράσεις, της μέχρι τώρα πορείας, να μας συντροφεύουν...
Το ταξίδι το δικό μας, διήρκεσε τρία χρόνια. Μέσα σ' αυτά...γνωριστήκαμε, παίξαμε, μάθαμε, γελάσαμε, στεναχωρηθήκαμε.... δεθήκαμε.
'Ηρθε η στιγμή που οι δρόμοι μας χωρίζουν. Δεν σταματούν. Χωρίζουν. Είναι μια από αυτές τις "στιγμές" που μας ταξίδεψαν στο "ταξιδεύοντας". Τέτοια είναι. Από αυτές που, από στιγμές αποκτούν διάρκεια και μας σημαδεύουν.
Ήταν όμορφα, όλα ήταν όμορφα . Ακόμα και τα άσχημα όσα λίγα κι αν ήταν, γίνονται στο τέλος όμορφα, αν το θέλουμε...και το θέλουμε, έτσι δεν είναι;
Το ταξίδι μας λοιπόν έφτασε στο σημείο που πρέπει να ξαναρχίσει. Για τον καθένα μας ξεχωριστά. Μένουμε στο ίδιο σκάφος, αλλά ακολουθούμε άλλες πορείες πλέον.
Για να χαμογελάμε όταν θυμόμαστε και να έχουμε λόγους να ανακαλούμε και να αναπολούμε...
Γι αυτό...
...με αφορμή το ποίημα ''Γεια σου χαρά σου Βενετιά ''και αφού ακούσαμε το ομώνυμο τραγούδι αποφασίσαμε να χωριστούμε σε ομάδες και να συλλέξουμε πληροφορίες για τα ελληνικά μας νησιά. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς μέσα από το μάθημα της Ιστορίας και με τους "ταξιδευτές του ονείρου '' που επισκέφτηκαν κάποια από αυτά τα γνωρίσαμε, ασχοληθήκαμε και συζητήσαμε για τις ομορφιές τους αλλά και για τους πολιτισμούς που είχαν αναπτύξει..
Συγκεντρώσαμε τα ήθη και έθιμα που βρήκαμε, φωτογραφίες και χρήσιμες για εμάς πληροφορίες και φτιάξαμε με χαρτί του μέτρου ένα zine και σας το παρουσιάζουμε.
Καλό καλοκαίρι