Α τάξη, project: "Αλλάζω" - Παιχνίδι συναισθημάτων...

Ήταν ένα παιχνίδι που το βρήκαμε στο σχολείο αλλά ήταν τόσο παλιό ...που κανείς δε θυμόταν πώς παίζεται! Μια γρήγορη αναζήτηση στο YouTube, μας έδωσε αποτέλεσμα...στα γερμανικά και χωρίς
υπότιτλους!! (Εμείς μιλάμε άπταιστα, ουρντού, φαρσί, αραμαϊκά, κινέζικα και τη γλώσσα των Ναβάχο, αλλά με τα γερμανικά δεν ασχοληθήκαμε. Έτσι απευθυνθήκαμε σε γερμανομαθή γνωστό!
Αφού μάθαμε πως παίζεται, χωρίς να ενθουσιαστούμε, αποφασίσαμε να το προσαρμόσουμε στις δικές μας απαιτήσεις).

Δημιουργήσαμε ένα καινούργιο επιτραπέζιο μνήμης, που θα συνέχιζε να στοχεύει στην  παρατηρητικότητα και στη συγκέντρωση...χρειαζόταν και το ζάρι των συναισθημάτων, άλλωστε δεn επιλέγουμε τα συναισθήματα, γεννιούνται από τις καταστάσεις που επιλέγουμε ...τυχαία.
Κάθε συναίσθημα και ένα χρώμα...και κάτω από κάθε πιόνι κρυβόταν ένα χρώμα ...που αντιστοιχούσε σε ένα συναίσθημα... που έπρεπε να θυμάσαι!!!

Κάθε πιόνι ήταν και μια " στιγμή". 

Αυτός που θα κέρδιζε τις περισσότερες "στιγμές" θα ήταν και ο βασιλιάς της έκφρασης των συναισθημάτων.

Λεπτομερέστερα:

Κάτω από κάθε πιόνι κρύβεται ένα χρώμα. Κάθε χρώμα αντιστοιχεί σε ένα συναίσθημα. Κάθε φορά που το ζάρι "πέφτει" δείχνει ένα συναίσθημα. Ο μαθητής ανασηκώνει ένα πιόνι και βλέπει το χρώμα. Αν το χρώμα ταυτίζεται με το συναίσθημα που λέει το ζάρι τότε παίρνει το πιόνι στην άκρη. Αν δεν ταυτίζεται, τότε ξανατοποθετεί το πιόνι στη θέση του και πρέπει να θυμάται το χρώμα, ...για την φορά που θα το δείξει το ζάρι....

Δεν έχει σημασία αν εσείς καταλάβατε πως παίζεται. Σημασία έχει πως τα πρωτάκια κερδίζουν τον οποιονδήποτε μεγάλο που θα τολμήσει να τους αντισταθεί.