Λοιπόν, λοιπόν...
Έτσι λοιπόν οι βοτσαλοταξιδευτές... τό 'παν και τό 'καναν!!!
Σε πολλές παραλίες της Ελλάδος υπάρχουν βότσαλα. Διάφορα βότσαλα. Μεγάλα, μικρά, στρογγυλά, οβάλ, λεία, λιγότερο λεία, άσπρα,
μαύρα, γκρι, καφέ...
μαύρα, γκρι, καφέ...
Αν όμως συνεργαστούν, τότε φτιάχνουν λέξεις και οι λέξεις κάνουν προτάσεις, και οι προτάσεις γεννούν ερωτήματα που εξελίσσονται σε προβληματισμούς και οι προβληματισμοί βρίσκουν λύσεις στις απόψεις και οι απόψεις γίνονται ιδέες και οι ιδέες γίνονται πράξεις και οι πράξεις εξελίσσονται σε στάσεις ζωής...
Αυτά τα εγγράμματα και μαθηματικορθογραφικά βότσαλα, για να ευχαριστήσουν τη δασκάλα, τη Μάτα που τους έδωσε κι ένα διαφορετικό λόγο ύπαρξης, τη ρώτησαν μια μέρα....
Τι μπορούμε να κάνουμε για σένα Μάτα, ώστε να σε ευχαριστήσουμε για τα γράμματα που μας έμαθες;
- Ναι ναι, είμαστε βέβαια πως θα περάσουμε καλά, Μάτα. Ερχόμαστε ερχόμαστε...
Τα βότσαλα καταχάρηκαν!!! Θα πάμε ταξίδι, θα πάμε ταξίδι φώναζαν με τις βοτσαλίστικες φωνές τους !!! Η δασκάλα βρήκε μια μη εκπαιδευτική σακούλα, επιβίβασε τους βοτσαλοταξιδευτές (ήταν κι επηρεασμένη από παλιότερο πρότζεκτ) και τους έφερε στην Αθήνα, στο Ηράκλειο συγκεκριμένα...
Έτσι λοιπόν οι βοτσαλοταξιδευτές... τό 'παν και τό 'καναν!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου