project "Αλλάζω" - Αγάπη

Το πιο όμορφο και σημαντικό συναίσθημα 
για όλους μας, είναι η 

Α Γ Α Π Η...

Ας ξεκινήσουμε με το ότι για να νιώσεις όμορφα, πρέπει πρώτα από όλα να αγαπάς τον εαυτό σου. Στη συνέχεια θα αγαπήσεις και τους άλλους. Το να αγαπάς τον εαυτό σου δεν είναι κάτι απλό. Δεν θέλει ο εαυτός μας πράγματα να καταναλώνει. Θέλει να βρίσκεται σε αρμονία. Να είναι ήρεμος, να μπορεί να χαίρεται με όσα έχει και όχι με όσα θέλει.


Το άγχος που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη ζωή σήμερα δε βοηθάει καθόλου να έρθουμε κοντά με τον εαυτό μας. Κοιτάμε να κάνουμε τη δουλειά μας γρήγορα και ξεχνάμε να χαμογελάσουμε. Ξεχνάμε να πούμε μια καλημέρα στον ήλιο, να ακούσουμε ένα πουλί να κελαηδά, να αφήσουμε το βλέμμα μας να χαθεί στον ορίζοντα, να βγούμε στη βροχή να μας βρέξει.......να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε ξέγνοιαστοι ..να λειτουργήσουμε σαν άνθρωποι...

Για άλλη μια φορά τα δυο τμήματα της Α τάξης συνεργάστηκαν προκειμένου να συζητήσουν γι' αυτό το τόσο όμορφο συναίσθημα. Η δικιά μας Α Γ Α Π Η ήταν συνδεδεμένη με το πορτοκαλί χρώμα ..με πορτοκαλί μαλλί πλεξίματος... 

Αφορμή... κάποια παραμύθια που διαβάσαμε! Μιλήσαμε για τον τρόπο που δείχνουμε την αγάπη μας, για το πόσο καλό είναι να τη δείχνουμε σε αυτούς που το νιώθουμε, για τον αν αγαπάμε ακόμα και όταν είμαστε θυμωμένοι, και για το ότι ο θυμός μπορεί να έρχεται και να φεύγει ...όμως η αγάπη παραμένει..!

Στόχος: Να εντοπίσουν οι μαθητές ποιοι είναι αυτοί οι ξεχωριστοί άνθρωποι στη ζωή τους για τους οποίους νιώθουν αυτό το συναίσθημα. Ζωγράφισαν λοιπόν κάτι γι αυτούς. 

Φτιάξαμε την ακροστιχίδα της αγάπης και μέσα σ' ένα μεγάλο κύκλο γράψαμε τις λέξεις: αποδοχή, φιλικότητα, εμπιστοσύνη, τρυφερότητα, ευγένεια, ταίριασμα, αφοσίωση. 

Α...ΛΛΑΖΩ

Γ...ΕΛΩ

Α...ΣΦΑΛΕΙΑ

Π...ΑΙΔΙ

Η...ΡΕΜΙΑ

Περιγράψαμε τρόπους που δείχνουμε την αγάπη σε κάποιον.. με ένα φιλί, μια ματιά, μια αγκαλιά, ένα χάδι..

Επισημάναμε τη γονεϊκή αγάπη και την αγάπη της μητέρας που δεν είναι μόνο ανθρώπινο χαρακτηριστικό αλλά την συναντάμε και στα ζώα και δεν έχει όρια....

Στη συνέχεια οι μαθητές σχεδίασαν, έκοψαν τα δικά τους αστεράκια μέσα στα οποία ζωγράφισαν κάτι ή κάποιον που αγαπούσαν τόσο πολύ που ξεκινούσε από τη γη και έφτανε στον ουρανό!!! 

Κόλλησαν τα αστέρια στο δικό τους ουρανό και έγραψαν μια αγαπημένη τους φράση : Η Αγάπη είναι σαν τ'αστέρια. Ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει.

Πόσο θα θέλαμε να μπορούσαμε να μοιραστούμε μαζί με το μπάρμπα Μύθο και τα πρόβατα του όλες αυτές τις σκέψεις μας για το όμορφο αυτό συναίσθημα και να τον ρωτήσουμε αν ο ίδιος νιώθει ή έχει κάποτε νιώσει την αγάπη να του έχει αλλάξει τη ζωή.