18 Ιουλ 2015

Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα

Ο μύθος που «εξηγεί» τον υπέροχο κύκλο της φύσης...

Η αρπαγή της Περσεφόνης

Όσο μεγάλωνε η Περσεφόνη, μεγάλωνε και η ομορφιά της. Όταν την είδε ο Πλούτωνας, θεός του Άδη, την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και αποφάσισε να την κλέψει. Σύμφωνα με τον Ομηρικό ύμνο προς τη Δήμητρα, η νεαρή Περσεφόνη μάζευε λουλούδια στο Νύσιο πεδίο.
Τη συντρόφευαν, η Αθηνά, η Άρτεμις και οι Ωκεανίδες νύμφες. Ανέμελη η Περσεφόνη, απομακρύνθηκε από τη συντροφιά της, αναζητώντας το πιο όμορφο λουλούδι. Όταν έσκυψε να πιάσει έναν νάρκισσο, η γη χωρίστηκε στη μέση και από τα έγκατα εμφανίσθηκε ένα άρμα.


Οδηγός ήταν ο Πλούτωνας, που με το ένα χέρι κρατούσε τα χαλινάρια των αλόγων και με το άλλο άρπαξε την πανέμορφη κοπέλα. Οι κραυγές της δεν ακούστηκαν από κανένα και η Περσεφόνη κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο....




Απεικόνιση της αρπαγής της Περσεφόνης στον τάφο της Βεργίνας

Ο θρήνος της Δήμητρας


Η Δήμητρα έψαχνε μάταια την κόρη της, μέρα και νύχτα. Απ’ τη λύπη της, η γη και οι καλλιέργειες άρχισαν να μαραζώνουν. Μετά από καιρό, ο Ήλιος που έβλεπε τα πάντα απ’ τον ουρανό, λυπήθηκε τη θεά και της είπε που βρισκόταν η κόρη της.




Η Δήμητρα απαίτησε να επιστραφεί η Περσεφόνη, αλλιώς δεν θα άφηνε τη γη να ξανανθίσει. Ο Δίας, παρακινημένος απ’ τις ικεσίες των ανθρώπων που πεινούσαν, διέταξε τον Πλούτωνα να ελευθερώσει την Περσεφόνη...

Ο Θεός του Άδη δεν είχε άλλη επιλογή απ’ το να υπακούσει, αλλά πρώτα έδωσε στην Περσεφόνη να φάει ένα ρόδι. Ο Πλούτωνας γνώριζε ότι αν η κοπέλα κατανάλωνε τροφή στον Κάτω Κόσμο, θα δενόταν μαζί του και δεν θα μπορούσε να φύγει. Η Περσεφόνη, έφαγε έξι σπόρια και επισφράγισε τη μοίρα της.




Όταν το έμαθε η Δήμητρα, έγινε έξαλλη και για να την ηρεμήσει, ο Δίας πρότεινε ένα συμβιβασμό. Για κάθε σπόρο που έφαγε, η Περσεφόνη θα έμενε και ένα μήνα στον Άδη. Έτσι η κοπέλα θα περνούσε το μισό χρόνο δίπλα στην μητέρα της και τον άλλο μισό με τον Πλούτωνα.






Η Δήμητρα αποδέχτηκε την απόφαση, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ το χαμό της κόρη της. 


Έκτοτε τους έξι μήνες που η Περσεφόνη βρισκόταν στον Άδη, η Δήμητρα πενθούσε και μαζί της πενθούσε και η φύση. 

Τα δέντρα έχαναν το φύλλωμά τους, οι καλλιέργειες ασθενούσαν και βαρύς χειμώνας έπεφτε στη γη. 

Όμως όταν η Περσεφόνη επέστρεφε στη μητέρα της, η χαρά της Δήμητρας πρασίνιζε τη γη και άνθιζε τα φυτά.









Η επανένωση της Περσεφόνης με τη Δήμητρα


Ο μύθος της Περσεφόνης αναφέρεται από τον Ησίοδο και στον ομηρικό ύμνο προς τιμήν της θεάς Δήμητρας. Παραλλαγές του μύθου εμφανίζονται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και ανάλογες θεότητες υπάρχουν ακόμα και στη Μεσοποταμία!

Στην Οδύσσεια, η Περσεφόνη παρουσιάζεται ως σύντροφος του Πλούτωνα και βασίλισσα του Κάτω Κόσμου, που εμπνέει τον τρόμο στις ψυχές των θνητών. Σε άλλες διηγήσεις συνδέεται με τη γονιμότητά της γης, την αναγέννηση και την αθανασία...

Ο μύθος αυτός αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς και διάσημους πίνακες στην ιστορία της ζωγραφικής.

Η αρπαγή της Περσεφόνης 

Joseph the elder Heintz 
Άδης και Περσεφόνη
Oskar Kokoschka 1950


Πλούτωνας και Περσεφόνη  

Hendrik van Balen I και 
Jan Brueghel the elder 
1610
Η αρπαγή της Περσεφόνης 

Hans von Aachen 1587 

Περσεφόνη
Nicolò dell'Abate, 16ου αιώνα
H αρπαγή της Περσεφόνης 

Simone Pignoni, 1650

Η Αθηνά κι ο Άρης ζητάνε από τον Άδη
να μην απαγάγει την Περσεφόνη

Peter Paul Rubens, 1636
Αδης και Περσεφόνη 

άγνωστος ζωγράφος του 18ου αι.

H αρπαγή της Περσεφόνης 

Jean Francois De Troy 1735
Η Αρπαγή της Περσεφόνης 
John Armstrong  1927

Περσεφόνη 

Jay DeFeo 1957
Η Αρπαγή της Περσεφόνης
17ου αιώνα















Πλούτωνας και Περσεφόνη 

Edmund Dulac
Αρπαγή της Περσεφόνης

Rubens 1577


Η αρπαγή της Περσεφόνης
Ρέμπραντ 1631
«Το πρώτο πρωί του κόσμου» 
Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας 

Προσχέδιο για το σκηνικό
της «Περσεφόνης», 1961






Περσεφόνη 

Arthur Hacker







 Η επιστροφή της Περσεφόνης 
Frederick Leighton,1891


















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...